|
Rozmawiać wierszami? Dlaczego nie. Skoro tak często nie możemy się porozumieć,
może właśnie wiersze staną się wzajemnym strumyczkiem naszych uczuć i
myśli. W lutym 2002 roku odbyło się pierwsze spotkanie z cyklu: "Rozmawiajmy
wierszami". Nie wiem czy zgodzicie się ze mną, że pisząc i dzieląc
się wierszami dotykamy czegoś ważnego, zbliżamy się do siebie, a Prawda,
której szukamy wydaje się tuż, tuż. To nic, że za chwilę wszystko się
pomiesza i znowu zostaniemy sami ze swoimi wątpliwościami i niewiedzą.
Liczy się tylko ta chwila, która daje nam poczucie, że nie jesteśmy samotni,
że ktoś z nami jest i nad nami czuwa.
Na każdym spotkaniu wiersze czytało 20-30 poetów, w wieku od szesnastu
do osiemdziesięciu kilku lat. Znaczna część autorów to debiutanci, co
najmniej kilku z nich zasługuje na wydanie własnej książki, co będziemy
się starali uczynić w miarę pozyskiwanych środków. Jedyną osobą nieobecną
fizycznie na spotkaniach był Rafał Staniszewski, który ze swoich mistycznych
wojaży po zakamarkach duchowych świata przesyła mi regularnie wiersze
i tym sposobem uczestniczył już w dwóch poprzednich antologiach.
Równolegle do spotkań na Kanoniczej 1 , w każdą pierwszą niedzielę miesiąca
toczyła się na antenie Radia RAK (aktualnie: Akademickie Radio Żak) dyskusja
w eterze z pośrednictwem telefonu. Wzięli w niej udział jako goście w
studio lub telefoniczni respondenci nie tylko debiutanci: Kasia Grzesiak,
Anna Pochylczuk, Barbara Szczepańska "Judyta", Basia Stępniak-Wilk,
Apolonia Ptak, Józef Baran, Krzysztof Lisowski, Adam Ziemianin. Z tych
radiowych spotkań na Kanoniczą dotarły trzy osoby i ich teksty znalazły
się w antologii.
To, że na progu trzeciego tysiąclecia ludzie piszą wiersze nie ulega żadnej
wątpliwości, jednak należałoby zadać pytanie czy oprócz własnej satysfakcji
ta intymność czemuś jeszcze służy.
W grudniu 1999 roku odbyłem wspólną "trasę artystyczną" z Jerzym
Harasymowiczem przez Jędrzejów i Kielce do Nagłowic, gdzie On był gościem
honorowym a ja odbierałem nagrodę za powieść "Wolna miłość".
Wieczorem po imprezie, gdy rozmawialiśmy o wielu tzw. ogólnych sprawach,
powiedział do mnie nagle zmieniając temat: "Niech pan pisze wiersze,
przede wszystkim wiersze. Proza jest mniej ważna, niech piszą ją ci, którzy
nie potrafią pisać dobrych wierszy". Potem spojrzał na mnie, wokół
jego ust pojawił się taki nieco dziecinny, trochę proszalny uśmiech i
wypowiedział słowa, które zapamiętałem dokładnie: "Proszę niech pan
zajmie się młodymi poetami, bo jak pan tego nie zrobi, to nikt tego nie
zrobi". Zawsze, gdy ogarniają mnie wątpliwości, że w czasach tak
trudnych trzeba żyć dla chleba, czuję w sobie ten Jego uśmiech i ciepło
tych serdecznych słów. Być może to one sprawiły, że ukazuje się już czwarta
antologia poetów skupionych wokół Teatru Promocji Poezji. Tym razem jest
to zapis roboczych spotkań pn. "Rozmawiajmy wierszami", które
miały miejsce od lutego do czerwca 2002 roku. Spotkania prowadziłem wspólnie
z moim przyjacielem, Rysiem Rodzikiem, który wniósł w nie wiele żarliwości,
udzielającej się powszechnie sympatii, czy wręcz entuzjazmu dla poetów
i poezji. Sam byłem również uczestnikiem "rozmowy", dlatego
moje wiersze pojawiły się na kartach tej książeczki.
Zrezygnowałem z zamieszczenia notek biograficznych, bo przedstawiają się
one niezwykle nierówno. Są tu stuprocentowi debiutanci jak i autorzy kilku
książek, laureaci konkursów. Jeden w moich literackich idoli, Witold Gombrowicz
powiedział, że człowiek do rozmowy powinien stanąć bez uniformu, tak jak
go Pan Bóg stworzył, bo dopiero wtedy widać czy "nagi", odarty
z zasług, ma coś naprawdę do powiedzenia.
Składam najserdeczniejsze podziękowania tym wszystkim, bez których działalność
Teatru Promocji Poezji nie byłaby możliwa, a w szczególności:
- Urzędowi Miasta Kraków za dofinansowanie książki
- Jego Magnificencji Rektorowi Politechniki Krakowskiej za udostępnienie
nam sceny Teatru Zależnego
- Joli Leroch za opracowanie naszej strony w internecie
- moim przyjaciołom ze Stowarzyszenia Dialog, Tomkowi Piaseckiemu i Edwardowi
Żentarze za życzliwość i patronat nad Teatrem Promocji Poezji.
A naszą dzisiejszą rozmowę otwieram, jak na spotkaniach, moim wierszem.
Szczęsny Wroński
moja osobność jest strumyczkiem
który wije się do ciebie
Uczestnicy rozmowy:
Monika Borek ::
Agnieszka Bubka ::
Janusz Czerniak ::
Alicja "Mysza" Janusz ::
Dominik Kozaczko ::
Janina Kubańska ::
Katarzyna Kubowicz ::
Rafał Kucharski ::
Barbara Litarska ::
Ismena Ładecka ::
Krzysztof Łojek ::
Julia Łosiak ::
Maciej Magoński ::
Łukasz Mańczyk ::
Katarzyna Miarczyńska ::
Aleksandra Motyka ::
Monika Pawlik ::
Anna Piątek ::
Apolinary Polek ::
Dawid Prokop ::
Apolonia Ptak ::
Ryszard Rodzik ::
Jarosław Roman ::
Klaudia Słowik ::
Rafał Staniszewski ::
Michał Wasil ::
Agnieszka Wierzbicka ::
Szczęsny Wroński
|