o mnie
Szczęsny Wroński
Urodził się w Żywcu. Mieszka w Krakowie i w Kielcach.
Związany z Teatrem STU (asystent reżysera, współpracownik literacki, kierownik studia aktorskiego). Współtworzył Teatr Dialog (kierownik literacki, aktor i reżyser) i autorski Teatr Promocji Poezji, który funkcjonuje do dziś.
Spontaniczny i skłonny do prowokacji artystycznej, współtwórca polskiej kontrkultury lat 70`, leader formacji teatralno-rockowych realizującej spektakle poetyckie – nazywany poetą o duszy rockmana.
Szczęsny Wroński uwielbia wędrówki, przede wszystkim w głąb samego siebie.
Spotkania z ludźmi i budowanie wspólnoty serca należą do jego najważniejszych pasji.
Należy do Krakowskiego Oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Dotychczas wydał jedenaście książek:
„Nadzieja matka głupich” (wiersze), ZLP Kraków 1980;
„Praktyki” (powieść), Wyd. Łódzkie, 1984;
„Przenikanie” (wiersze), Prowincjonalna Oficyna Wydawnicza, Bochnia 1998;
„Potwór nie opisany” (proza eseistyczna), STON 2, Kielce 1999;
„Wolna miłość” (powieść) STON 2, Kielce 2000 ( I nagroda w ogólnopolskim konkursie im. M. Reja z Nagłowic 1998 r.);
„Smak ciemności, smak światła” (wiersze) Wyd. Miniatura, Kraków 2006;
„Poręcze” (wiersze i proza), Wyd. Miniatura, Kraków 2006;
„Nie pozwól milczeć sercu” (wybór wierszy) Wyd. Naukowe DWN, Kraków 2008;
„Pogwarki o Kaczmarku” (wspomnienia o artyście), Kielce 2013
„Konsultanci” (powieść) w serii Krakowskiej Biblioteki Stowarzyszenia Pisarzy Polskich,
„Księgarnia Akademicka” Kraków 2014,
„Czas rozpocząć” (wiersze), Wydawnictwo i Drukarnia Tercja, Kraków 2015.
“Piszę poemat” (wywiad, wybrane poezje, proza, szkice), Wydawnictwo i Drukarnia Tercja, Kraków 2017.
O jego twórczości pisali m.in. K. Lisowski w „IKARZE“ (1998, nr 10, s. 36); B. Salamon-Satałowa w „Echu Krakowa“ (1998, 5 X, s. 40); B. Salamon-Satałowa w „Świętorzyskim Kwartalniku Literackim“ (1999, nr 1, s. 168 – 170); A. Ludwig w „Suplemencie“ (1999, nr 10, s. 23); J. Baran w „Dzienniku Polskim“ (1999, 20-21 XI, s. 40); M. Ziemianin w „Gazecie Krakowskiej“ (2000, 23 VI, s. 27); K. Cel w „IKARZE“ (2000, nr 7, s. 35); A. Frania w „AKANCIE“ 2007 nr 9, s. 59; I. S. Fiut w „Forum Myśli Wolnej“ (2007, nr 32-33, s. 72 – 73); Jacek Kajtoch w „Literacie Krakowskim“ (2008, nr 1, s. 46 – 49), K. Elert (strona www.wronski@pro.art.pl, 2009; (M. Karwala w „Konspekcie“ (2009, nr1-2, s. 67-72); M. Naglicki w „Dworzaninie“ (2009, nr 12, s. 18-19); Michał Siedlecki w „Projektorze“ 2015, nr 3 (12), s. 60; Marcin Kania, w posłowiu tomiku „Czas rozpocząć“, str. 44-49
Najważniejsze wywiady: Z. Otałęga „KRAM“ (1981, nr 17, s. 5,6), S. Nyczaj „IKAR“ (1998, nr 12, s. 30-31), K. Kwiecień (2005, „Kraków“, s. 54-57), Jurata Bogna Serafińska, (Publikacja: Internetowa Republika Bemowo,http://www.bemowa.pl/articles.php?id=147, 2007; A. Pietrasz „Allen Ginsberg w Polsce, Wyd. Semper 2014; Sylwia Kępa, Wydawnictwo i Drukarnia Tercja, www.facebook.com/Wydawnictwo-i-Drukarnia-Tercja-719310738191245/
Autor zaprasza czytelników do swoich prezentacji internetowych:
„Poemat”, 2002 – www.pro.art.pl/poezja/poemat
„Dziennik”, 2003 – www.pro.art.pl/poezja/dziennik
„Przestrzeń im. Marianny Bocian”, 2004 – www.pro.art.pl/poezja/bocian
strona prywatna: www.szczesnywronski.pl
e-mail: wronski@pro.art.pl
POEZJA JAKO ZWIERCIADŁO FILOZOFII POKORNEJ.
SZCZĘSNY WROŃSKI NIE POZWÓL MILCZEĆ SERCU
Znany w krakowskim środowisku literackim i teatralnym – Szczęsny Wroński, opublikował dotychczas pięć tomów poetyckich i trzy książki prozatorskie, wśród których znalazł się również zbiór wierszy Nie pozwól milczeć sercu[1], wydany w ekskluzywnej serii „Kroniki poetyckie”. Pozycja ta, opublikowana nakładem Domu Wydawnictw Naukowych w Krakowie, obejmuje najistotniejsze w twórczości autora wiersze powstałe w latach 1977–2007, wydane wcześniej w samodzielnych tomach: Nadzieja matka głupich (1980), Przenikanie (1998), Smak ciemności, smak światła (2006) oraz Poręcze (2006) …więcej
WCIĄŻ ZACZYNAM!
Rozmowa ze SZCZĘSNYM WROŃSKIM, poetą i prozaikiem
SYLWIA KĘPA: W tomie wierszy „Czas rozpocząć” znalazłam niezwykle zróżnicowane utwory, zarówno pod względem treściowym, jak i formalnym. Kto lub co miało wpływ na kształtowanie się Pana osobowości twórczej?
Te utwory powstawały na przestrzeni kilku, a nawet kilkunastu lat. W układzie zbioru chciałem pokazać rozwój mojej stylistyki, która od form bardziej tradycyjnych penetrowała z coraz większą pasją obszar samego języka — do autotematyzmu włącznie…wiecej
Marcin Kania „KAWAŁ DOBREGO ODDECHU”.
Szkic o najnowszej twórczości Szczęsnego Wrońskiego
Po tym, jak Szczęsny wywędrował z żoną Basią do Kielc, nastał między nami zwyczaj częstych i długich rozmów telefonicznych. Najczęściej dzwonił Szczęsny, ot tak, zwyczajnie, żeby zapytać co słychać w Krakowie, żeby podzielić się jakimś pomysłem, coś omówić, coś przedyskutować. Wielokrotnie jednak po to, aby zdać relację z pracy nad Konsultantami — największym przedsięwzięciem artystycznym ostatnich lat. Pomysł na tę powieść literat nosił w sobie od dawna i wydaje mi się, że żadnemu ze swoich dzieł — ani prozatorskiemu, ani poetyckiemu — nie poświęcił tak wiele czasu i energii…więcej